در نخستین زمان عقبنشینی نیروهای اشغالگر اسراییلی در سال ۱۳۶۴ شمسی (۱۹۸۵میلادی ) از لبنان، “ملیتا” یک موقعیت استراتژیک و خط اول مقاومت اسلامی در مقابل منطقه امنیتی ایجاد شده توسط ارتش دشمن اشغالگر، به شمار میرفت.اشغال ملیتا در آن زمان، به منزله سقوط مناطق دورتر مقاومت در روستاهای “اقلیم التفاح ” و محاصره کوه ” جبل صافی” سنگر بزرگ و اساسی مقاومت در ان زمان بود.ملیتا مدرسه بزرگ عشق و ایمان و شهادت بود چرا که در گذرگاه رزمندگان برای اجرای دهها عملیات نظامی در داخل منطقه اشغالی به حساب میآید. ملیتا داستان کوهی استوار و اراده مردانی قدرتمند بود، که با ایمان،صبر و استقامتشان آن را ایجاد کردند؛ مبارزاتی که درپشت هرتخته سنگ وشاخههای هر درخت، یادواره یک شهید و مجروح را به یادگار گذاشتند. سیدحسن نصرالله آخرین کلام خود را درباره موزه ملیتا با این جمله ختم میکند: «آری، اینجا برخی از درددلهای زمین با آسمان نهفته است».
