پایگاه خبری تحلیلی مازندرانه در راستای مصاحبه با خانواده شهدا و جانبازان و شنیدن درد و دل های آنها، این بار به سراغ خانواده شهید حبیب الله جورسرا رفت و گفتگوی جالبی با این خانواده ترتیب داد.
شهید حبیب الله جورسرا متولد سال ۱۳۴۲ بود که بار اول در عملیات حصر آبادان شرکت داشت و پس از آن به آمل بازگشت.وی پس از بازگشت وقتی از وضعیت نامناسب هم وطنان خود در مناطق جنگی اطلاع یافت آرام و قرار نداشت و مجددا به مناطق جنگی اعزام شد.
شهید جورسرا به مناطق گیلان غرب و شیاکوه اعزام شد و به همراه تیم ارسالی توانستند آن منطقه را تحت کنترل خود در بیاورند اما پس از مدتی کوتاه مکان اختفای آنها توسط دشمن شناسایی می شود و دشمن منطقه را محاصره می کند و فقط در آن عملیات چند تن از ۴۰۰ پاسدار سپاه محمد رسول الله توانستند خود را نجات دهند و مابقی به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
این شهید والامقام به علت شرایط آب و هوایی منطقه پس از شهادت در سال ۱۳۶۰ زیر برف مدفون شد که دشمنان سنگدل یکی از دست ها و سر وی را بریدند و این چنین شهید حبیب الله جورسرا، شهید بی سر و دست شد.
پس از شهادت حبیب الله ، پیکر پاک و مطهرش ۶ ماه و ۱۰ روز به دست خانواده اش رسید و مادرش پس از دیدن بدن بی جان و تکه تکه ی شهید از شدت ناراحتی ضربه ای به سر خود وارد می کند و در کمتر از یکسال مادرهم چشم از جهان فرو بست و به حبیب الله پیوست.
مظاهر جورسرا جانباز شیمیایی و برادر شهید حبیب الله جورسرا در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار مازندرانه گفت: بنده از سال ۱۳۶۰ به جبهه اعزام شدم و در بمباران شیمیایی دزفول جانباز شدم. به مدت ۵ سال در ستاد پشتیبانی جنگ بودم و ۱۲ سال در ستاد امر به معروف و فرماندهی پایگاه بسیج فعالیت کردم.
وی افزود: پس از شهادت برادرمان فقط خواستار تداوم انقلاب و گوش به فرمان رهبر عزیزمان بودیم و هیچ چیزی از لحاظ مالی و معنوی از این مملکت درخواست نکردیم.
جورسرا ادامه داد: در سال ۱۳۶۲ فقط از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی چند نفری برای سرکشی از خانواده شهدا به منزل ما آمدند و یک عدد پتو به عنوان هدیه برایمان آوردند و پس از آن دیگر هیچ چیزی مشاهده نکردیم و انتظاری هم نداشتیم.
وی تصریح کرد: ما در سال ۱۳۶۳ زمینی به مساحت ۲۲۰ متر در شهرستان فیروزکوه، بخش ارجمند و روستای آسور داشتیم که آن را تقدیم پایگاه بسیج محل کردیم و دیگر زمینی نداشتیم و فقط خانه ای داشتیم که با ۷ برادر و خواهر در آنجا زندگی می کردیم.
برادر شهید حبیب الله جورسرا تاکید کرد: بنده در سال ۱۳۷۲ با سختی های فراوان در روستای آسور صاحب خانه شدم و برادرم در سال ۱۳۸۵ با مشقت زیاد و کمک خیرین و اهالی صاحب خانه شد که متاسفانه منابع طبیعی با بی رحمی تمام و در صورتی که تمامی وسایل در منزل موجود بود از تابلوی دست نوشته رهبری برای برادر شهیدم گرفته تا تصاویر شهید، یخچال، تلویزیون و غیره، خانه برادرم را پس از ۸ سال یعنی در سال ۱۳۹۴ تخریب کرد .
وی افزود: در هنگام تخریب منزل سرکار خانم هاجر بابکی که مادر و خواهر ۲ شهید بود خواستار دلیل تخریب منزل شد و اعلام کرد این خانه برای برادر شهید است که با مشقت فراوان اقدام به ساخت آن کرده است ولی مسئولی که در آنجا حضور داشت با بی شرمی تمام اعلام کرد خواستند نروند و شهید نشوند.
جانباز والامقام شیمیایی کشورمان بیان کرد: پس از تخریب خانه، همسرم بر اثر شدت ناراحتی در همان مکان سکته کرد و ۵ روز در بیمارستان فیروزکوه و ۲۵ روز در بیمارستان فاطمه الزهرا ساری و پس از آن به بیمارستان روحانی برای جراحی قلب باز اعزام شد و بعد از آن زندگی ما ازهم پاشید.
جورسرا در پایان صحبت هایش گفت: بسیاری از افراد ضد انقلاب در آن زمان که ما را درگشت های شبانه، دستاویز خنده های خود می کردند در حال حاضر در قسمت های مختلف سرکار هستند و خانواده های بسیاری از شهدا و جانبازان بیکار هستند ، که دیدن این موارد و از آن طرف بی احترامی و بی توجهی های فراوان به خانواده های شهدا ، دل این خانواده ها را به درد آورده است.
محمد جورسرا برادر دیگر شهید جورسرا نیز در ادامه بیان کرد: بنده در اداره بنیاد شهید بودم و سالهای سال در آنجا فعالیت داشتم و پس از پایان کار به جنگل های آمل برای نگهبانی می آمدیم تا با منافقین مبارزه کنیم.
وی افزود: این کارها را برای تعصب به خاک، وطن، مردم و ناموس خودمان انجام می دادیم چرا که دوست نداشتیم دشمن بر ما پیروز شود و اجنبی بر ما حکومت کند.
جورسرا به نیش و کنایه های امروزه مبنی بر عدم رسیدگی های لازم به خانواده شهدا توسط افراد مختلف اشاره کرد و گفت: تمامی افرادی که ضد نظام و رهبری بودند و با این نظام مشکل داشتند پس از تخریب خانه به ما خندیدند و گفتند این هم مزد برادر شهید شما که برایتان به ارمغان آوردند.
وی تاکید کرد: در جواب آنها با قاطعیت اعلام کردیم که ما برادرمان را به خاطر یک خانه و چند متر زمین و مسائل مالی ندادیم که طلبی از کسی و نظامی داشته باشیم و تا به حال نیزهیچ نفعی به خاطر شهید حبیب الله نبرده ایم .
برادر شهید تصریح کرد: در درگیری های سال ۱۳۶۰ در آمل نیز حضوری فعال داشتم و مدت زمان به خانه نرفتنم از ۴۸ ساعت گذشته بود که مادرم به علت پیدا نکردنم با پای پیاده کل بیمارستانهای و ادارات مختلف را رفت و چون مرا پیدا نکرده بود به همگان اعلام کرد فرزندم به شهادت رسیده است ، ولی بنده ساعاتی بعد و پس از انجام ماموریت به خانه بازگشتم و نگرانی های مادرم در این خصوص به پایان رسید.
وی از مسئولین خواستار شد: بنده که برادر شهید بودم و با بدبختی ها و مشقت های فراوان با کمک اهالی، خیرین و بقیه افراد خانه ساختم و خانه ام را خراب کردند و ما را بیچاره کردند ایرادی ندارد و واقعا از مسئولین انتظار داریم به ما نه، به فکر معیشت، کار، ازدواج و غیره مردم باشند تا در این شرایط سخت و دشوار فشار کمتری بر آنها تحمیل شود.
جورسرا تاکید کرد: مسئولان باید به خانواده شهدا احترام بیشتری بگذارند چرا که حق آنها برخوردهای این چنینی امروزه نیست و حداقل ها هم برای خانواده شهدا در نظر گرفته نمی شود و برخی ها در محرومیت کامل هستند.
وی تاکید کرد: در حال حاضر ۶ برادر و خواهر هستیم که ۴ برادر و خواهر در منزل استیجاری زندگی می کنیم و شغل خاصی هم ندارند و ما نیز به همین شکل در حال گذران زندگی هستیم و ادعای خاصی از نظر مادی و معنوی نداریم و طلبکار کسی نیستیم و چه در زمانی که پدرم در قید حیات بود و چه الان هیچ چیزی از کسی درخواست نکردیم اما تخریب منزل مسکونی برادر شهید آن هم پس از حدود ۸ سال قلبمان را به درد آورد.
برادر بزرگوار شهید اعلام کرد: بنده ۶۲ ماه سابقه جبهه دارم و حرفم به مسئولین این است که شهدا ما نرفتند و جانبازان ما سلامتی خودشان را ندادند تا وضعیت مملکت به این شکل موجود باشد و باید برای سر و سامان دادن به این وضعیت موجود تمام تلاش خود را انجام دهند تا دین ما، ناموس ما حفظ شود و اشتغال و ازدواج جوانان در شرایط بهتری قرار گیرد .
وی ادامه داد: مسئولان دلسوزانه به فکر مملکت خود باشند و گره از کار مردم باز کنند تا مردم بتوانند در شرایط بهتری زندگی کنند و باید مسئولین بیایند و دست به دست هم دهند تا از این پیچ تاریخی به فرموده رهبر عزیزمان به سلامت بتوانیم عبور کنیم.
جورسرا افزود: از سال ۶۲ تا به حال که بیش از ۳۸ سال از آن می گذرد فقط ۳ الی ۴ بار از بنیاد شهید سراغمان آمدند و جدا از این از نماینده و امام جمعه شهر نیز گلایه های بسیار داریم چرا که در شهرهای دیگر خانواده های شهدا و جانبازان به راحتی با امام جمعه و نماینده دیدار می کنند اما برای ما به اینگونه رقم نخورده است.
وی در پایان گفت: ما ۳ برادر هستیم که هیچ شغلی نداریم و به صورت آزاد مشغول کار هستیم و انتظارمان فقط این است مسئولین برای خانواده شهدا ارزش و احترام بیشتری قائل شوند و با توجه به فرموده های رهبر انقلاب و در راستای نصحیت های دلسوزانه و پدرانه ایشان زندگی بهتری برای مردم ایران اسلامی فراهم کنند و از زیر بار این فشار اقتصادی مردم را آزاد کنند.
نعمت الله جورسرا برادر دیگر شهید حبیب الله جورسرا نیز بیان کرد: عدم رسیدگی به خانواده شهدا و جانبازان در حال حاضر به حدی رسیده است که حق مسلم ما را از ما دریغ می کنند.
وی افزود: بنده هم سنگر شهید مرتضی آوینی بودم و ایشان در مورد آینده کشور و شرایط جنگ صحبت های ارزشمندی را بیان کردند که به عینه در حال حاضر شاهد این موارد هستم و به بزرگی و عظمت این شهید والامقام میرسم.
جورسرا ادامه داد: شهید آوینی می گفتند روزی این جنگ صلح می شود و این افرادی که پشت خط هستند می شوند مسئول و ما اگر سعادت شهادت نداشته باشیم می شویم محتاج آنها، که واقعا در حال حاضر به همین شکل است.
وی تاکید کرد: ما طلبی از نظام نداریم اما خانه ای که حق طبیعی برادرم بود برای چه باید تخریب می شد؟ چرا از حق طبیعی ما حمایت نمی شود؟ این بی احترامی ها و نادیده گرفتن ها دل خانواده شهدا را خون کرده است.
برادر بزرگوار شهید تاکید کرد: وضعیت مملکت به حدی خراب است که برای جراحی همسرم مبلغ ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان درخواست کردند و وقتی کارت به آنها تحویل دادم از کشیدن کارت امتناع کردند و اعلام کردند حتما باید پول نقد به ما بدهید چرا که اگر کارت بکشید برای ما عوارض و مالیات می آید و این موضوعات در کشور جمهوری اسلامی که اینهمه شهید و جانباز داده، درد بزرگی محسوب می شود.
وی به نکات مثبتی هم در مصاحبه خود اشاره کرد و گفت: در کشورمان افراد عادل و خداترسی هم زندگی می کنند که نمونه آن به دکتری میتوان اشاره کرد که چند شب قبل مصاحبه آن در اخبار سراسری پخش شد. متخصص مغز و اعصابی که حدود ۲۰۰ جراحی رایگان انجام داد و در حسابش فقط ۷ میلیون تومان پول بود.مردم وقتی این افراد را مشاهده می کنند امید میگیرند و نگاهشان نسبت به زندگی عوض می شود و برای چند روز مشکلات را فراموش می کنند .
جورسرا تاکید کرد: رهبر عزیز و فرزانه انقلاب در تمامی سخنرانی هایش به مقام شامخ شهدا تاکید فراوان دارد ولی در ادارات مختلف در حال حاضر توجهی به منزلت و جایگاه شهید نمی شود .
برادر بزرگوار شهید در پایان گفت: پس از ۲۰ سال نمیدانستند خانواده شهید هستیم و به ما گفتند بروید و مدارک بیاورید و این موضوعات است که منزلت خانواده های شهدا را پایین می آورد در صورتی که مردم ما تحت بازی های رسانه ای و عوام فریبانه بعضی از دشمنان این مرز و بوم فکر می کنند تمامی تسهیلات و امکانات برای خانواده شهدا می باشد در صورتی که همچین چیزی به هیچ عنوان صحت ندارد.
خبر: سحر صالحی
