مسئولان اتحادیه باغداران و دام‌داران که نماینده این دو قشر هستند از عملکرد دولت در بحث حمایت از این دو قشر گلایه دارند.

ورود پرتقال و مرغ وارداتی از ترکیه به کشور عملاً یعنی شکستن کمر دو قشر مرغدار و باغدار که اتفاقاً هر دو گروه در مازندران هستند و این دو گروه بیشترین تولیدات بازار کشور را تأمین می‌کنند.

جلسه کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی مازندران، محلی بود که نمایندگان کشاورزان و دامداران در این جلسه که البته با حضور خبرنگاران گلایه‌های خود را در حضور نمایندگان افکار عمومی مطرح کنند.

خوشبختانه این جلسه در ساختمان اتاق بازرگانی، صنایع معادن و کشاورزی مازندران برگزار شد تا مثل جلساتی نشود که در ساختمان استانداری مازندران با خط خوردن لیست خبرنگاران به‌عنوان مدعوین این جلسه همراه نشود.

محمدرضا شعبانی رئیس اتحادیه باغداران مازندران که این روزها به‌دلیل برداشت محصولات مرکبات در مرکز مرکبات کشور باید روزهای پرکاری را پیش رو داشته باشد، پرده از مسئله‌ای دردآور برداشت؛ واردات مرکبات از ترکیه در زمان برداشت این محصول؛ یاد تابستان و عرق‌های پیاپی و لباس‌های تا کمر خیس و گل‌مالی‌شده کشاورزان شالیکار استان افتادم که داد آنها نیز برای ورود برنج در فصل برداشت به جایی نرسید.

اما این‌بار باغداران با بازی واردات مرکبات به بهانه ترانزیت بازی خوردند و به قول مازندرانی‌ها «کسی کلاه آنها را کیله نکرد».

کنترل مرزها بهترین راه جلوگیری از این ورود پرتقال ترکیه در زمان ممنوعیت این محصول به کشور، راهی بود که رئیس اتحادیه باغداران مازندران آن را پیشنهاد داد.

وی نداشتن برنامه‌ریزی مناسب برای صادرات و صادرات کالای ایرانی به خارج از کشور در زمانی که کالا در داخل کشور گران می‌شود را از دیگر چالش‌های این بخش برشمرد.

رئیس اتحادیه دامداران مازندران نیز در این جلسه درباره اظهارات دلاور بخش کشاورزی مازندران که عنوان کرده بود دولت از تولیدکنندگان حمایت می‌کند و انتظار این است که کمک‌ها افزایش یابد، با نقض حرف‌های رئیس سازمان جهادکشاورزی در این زمینه گفت: در بحث تولید دولت، حمایت چندانی ندارد، اگر حمایت دولت در تولید مرغ وجود داشت، در حال حاضر مرغ تولید داخل توان رقابت با مرغ ترکیه را داشت.

در هر صورت در بخش تولید مرکبات و محصولات باغی و همچنین تولید مرغ و گوشت سفید دارای رتبه نخست در کشور است و با این اوصاف باید وضع این تولیدکنندگان مانند تولیدکنندگان پسته رفسنجان و زعفران‌کاران شرق کشور خوب باشد و امنیت خاطر برای فروش محصول و جلوگیری از واردات در این زمینه را داشته باشند اما دستان پینه‌بسته مردان و زنان مازندرانی همیشه در آتش بی‌تدبیری‌ها و دیرجنبیدن‌ها سوخت و همچنان می‌سوزد.